Спадчына (1922)/VI/Кацярына

Благая жонка Кацярына
Верш
Аўтар: Янка Купала
1922 год
Прыпеўка
Іншыя публікацыі гэтага твора: Кацярына (Купала).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




КАЦЯРЫНА.

Ох, як гэта Кацярына
Спрытная ўдава,
Дык другая і дзяўчына
Пры ёй дрэнь-трава!

Кожны хлопец аж трасецца,
Вокам як міргне,
А як губай засьмяецца—
Доўга не засьне.

Кацярына—гаспадыня,
Словам—баба зух!
Мае ўсякае начыньне
І курэй катух.

Не якая там няздара
На руку яна:
Пале ў печы, есьці вара,
І усё адна.

Наварыла чамярухі,
Ладак напякла,
Паляцела і сівухі
Пляшку прынясла,

Мадладзенькага Захару
Садзіць за сталом,
І гарэлку чарка ў чарку
П’юць сабе ўдваём.

Занурылася чупрына…
Спаці хоча госьць.
Знае дзела Кацярына…
Дзе-ж такая ёсьць?

Госьцю ложак памасьціла,
Наша удава;
Пад вакном-жа колькі сіла
Гукае сава.

1906 г.