і рашучай загартаванасьш ў барацьбе за жыцьцё.
Я — рабочы-гарбар, Ў вачох іскры маіх, Ці задушша, ці чад — |
І разам з гэтым стаіць усьведамленьне таго прынцыпу, аб якім гаворыць поэта ў сваёй першапачатковай аўтобіографіі, прынцыпу, што „чалавек, калі не працуе, ня можа быць праўдзівым чалавекам, як пэўны насьледнік новага лепшага будучага жыцьця“[2].
Я здружыўся з трудом, Не хачу, ня прывык, Маю сілу і гарт — |
Гарт — многазначнае слова! Загартаваны цяжкой будзённай працай, поэта з пэўным правам прымае
- ↑ „Pieśni“, стар. 3.
- ↑ „Маладая Беларусь“, сэр. 1, сш. 2, стар. 12.
- ↑ „Pieśni“, стар. 4.