Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Вольныя думы/162

← 161. Уступ

162. Гутарка з паненкамі Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

163. ⁂ Вы кажаце мне, што душа у поэта →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Гутарка з паненкамі.

Прапануем да спампаваньня!

162.

ГУТАРКА З ПАНЕНКАМІ.

«Пабачце! Ластаўка малая
Для птушанят гняздо зрабіла
І клапатліва ўкруг лятае, —
Аж паглядзець прыемна-міла!»

«Вельмі шаноўныя паненкі!
Тут ёсьць напэўна трохі цуду:
Ў гнязьдзечку міленькім і сьценкі
І дно яна зьляпіла з бруду».

Увагі

162. Гутарка з паненкамі. Першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1912 г. № 23.
У папцы IV (№ 6, 29) захаваўся чарнавы накід гэтага вершу на расійскай мове ў некалькі іншай апрацоўцы:

Ах, как уютно, чисто, мило
Касаточка гнездо для птенчиков слепила!
Увидевши его, мамаша говорила;
Папаша излагал солидно поученье
Про трудолюбие, терпение, уменье,
И дети пальцы в нос совали в восхищении.
Придя, шептали, веселясь.
А надо им сказать тогда,
Что входит грязь
В состав уютного гнезда.
Мораль сама понятна, господа!