Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Думы/139
← 138. Дзьве сьмерці | 139. С. Е. Полуяну Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год |
140. Каганцу → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: С. Е. Палуяну. |
С Израилем певцу один закон:
Да не творит себе кумиров он. Е. Баратынский. 139. Глянь, як зорка у цемні ляціць, Але ўспомніць яшчэ зорку сьвет, Ўсё кругом на мамэнт асьвяціць |
Увагі
правіць139. С. Е. Полуяну. Верш першы раз быў надрукованы ў „Н. Н.“ № 50.
Аб С. Полуяне, якому прысьвечаны верш. гл. ўвагу да разьдзелу II.
Варыянты „Нашае Нівы“:
1Глянь, як зорка, сарваўшысь, ляціць,
2Сыпне яркага сьвету кругі,
3Дзіўным сьветам зірне-заблішчыць
4І патухне у небе глухім.
5Але ўсё-ж не прапаў яе сьвет —
6Ён аставіў у душы маёй сьлед…
10І пагаснуць, загінуць у мгле.
У экзэмпляры „Вянка“ № 2 верш закасованы рукою аўтара (гл. ўвагу да разьдзелу II).
У 10-ым р. „імглі“ (зам. „імгле“) застаўлена для захаваньня рыфмы з словам „зямлі“ (8 р.).