Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Думы/155

← 154. ⁂ Бледны, хілы ўсё-ж люблю я

155. ⁂ Жывеш ня вечна, чалавек Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

156. ⁂ Мудрай прамовы →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Жывеш ня вечна, чалавек…

Прапануем да спампаваньня!

…passe sans laisser même
Son ombre sur le mur.
V. Hugo.

155.

∗     ∗
∗

Жывеш ня вечна, чалавек, —
Перажыві-ж у момант век!

Каб хвалявалася жыцьцё,
Каб больш разгону ў ім было,
Каб цераз край душы чуцьцё
Ня раз, ня два пайшло.

Жыві і цэльнасьці шукай,
Аб шыраце духоўнай дбай.

І ў напружэньні паўнаты
Свайго шырокага жыцьця
Бяз болю, ціха зойдзеш ты
Ў краіну забыцьця.

Увагі

155. Жывеш ня вечна, чалавек, — перажыві-ж у момант век! Верш першы раз быў надрукованы ў „Нашай Ніве“ 1911 г.