Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Места/135

← 134. ⁂ На глухіх вулках — ноч глухая

135. Завіруха Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

136. ⁂ Сеў хлопчык з шкляначкай ля вулічнага ганку →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Завіруха (Багдановіч).

Прапануем да спампаваньня!

135.

ЗАВІРУХА.

У бубны дахаў вецер б’е,
Грыміць па ім, зьвініць, пяе,
І сьпеў ліецца ўсё мацней, —
Гулянку справіў пан Падвей.
У бубны дахаў вецер б’е,
Грыміць па ім, зьвініць, пяе.
Ўскіпела сьнежнае віно,
І белай пенай мкне яно.
У бубны дахаў вецер б’е
Грыміць па ім, зьвініць, пяе.
Па вулках вее дзікі хмель,
Гудзіць сп’янелая мяцель.
У бубны дахаў вецер б’е,
Грыміць па ім, зьвініць, пяе.

Увагі

135. Завіруха. Верш у першы раз выдрукаваны ў „Вянку“.