Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Старая спадчына/171
| ← 170. Непагодаю маёвай | 171. Сонэт (Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі) Санэт Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год |
172. Сонэт (На цёмнай гладзі сонных луж балот) → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Санэт (Паміж пяскоў Эгіпецкай зямлі…). |
Прапануем да спампаваньня!
|
171. СОНЭТ. Un sonnet sans defaut vaut
seul un long poème. Boileau. Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі, Вось сымвол твой, забыты краю родны! |
Увагі
правіць171. Сонэт. Першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1911 г.
Рукапісныя варыянты з п. № IV, № 6 ст. 2:
4Там жмненю зёрнаў у гаршку нашлі,
5Сухімі, пэўна, семяна былі…
7Збудзілася шчасьліва і буйна ўскаласілася
8Вясною тое збожжа на ральлі.
10Відаць, цяпер дарэмна не засьне.
11Зварушаны нарэшце дух народны,
12Каторы ўперад моцна рвецца, імкне,
14Як гучная прывольная крыніца,
15Што цераз глебу ўтрапіла прабіцца.
Зпапкі № IV, № 5. 15:
1Там, дзе ляжаць Ягіпецкія полі,
2Ліюцца ціха хвалі бела Ніла,
| 3 | 
|
Стаіць разрытая даўнейшая магіла: |
| Ужо шмат тысяч год стаіць адна магіла… | ||
| Шмат тысяч год схаваныя ў зямлі. |
| 4 | 
|
Гавораць, — зёрнаў жменю у ёй нашлі… |
| У гаршчку пад ёй зярнятак шмат… |
| 5 |
|
Замёрзшыя яны усе былі… |
| Сталецьці пад зямлёй замёрзшыя… | ||
| Бяз руху сотні лет былі яны ў зямлі |
| 5 |
|
Сталецьці бяз жызьні ляжаўшыя ў зямлі… |
| Бяз руху, бяз жыцьця шмат… |
| 6 |
|
Зямля радзімая іх сокамі ўспаіла, |
| І прабудзілася ў іх жыцьцёвая сіла… |
| 7 |
|
І буйным коласам от… |
| Над імі сотні лет… | ||
| Яны-ж драмалі ўсё… | ||
| Сталецьці чарадой над сьветам прашлі. | ||
| Яны-ж… прарасьлі. |
У чарнавікох (папка № IV, № 6, ст. 28) захаваўся тэкст гэтага вершу ў расійскай мове.
У 9-м радку аўтарам, як звычайна, ужыта слова „сымвол“ зам. сучаснага літаратурнага „сымболь“.