Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/У зачарованым царстве/109

← 108. Разрытая магіла

109. ⁂ Ноч. Газьніца гарыць, чырванее Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

110. Зімовая дарога →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Ноч. Газьніца гарыць, чырванее…

Прапануем да спампаваньня!

109.

∗     ∗
∗

Ноч. Газьніца гарыць, чырванее,
І гарбата, астыўшы, стаіць.
За сьцяной запявае завея,
Сумна бомамі ў полі зьвініць.
З краю ў край яе гул аддаецца,
І чагось усё думаю я,
Што з няволі зімовай там рвецца
Крэпка скутая сьнегам зямля:
Грудзі моцныя цяжка ўздымае,
Ветрам вее, як дыхаць пачне,
Сьнег халодны ў палёх калыхае,
І вось-вось свае путы страхне.

Увагі

109. Ноч. Газьніца гарыць… Першы раз выдрукаваны ў „Вянку“.
У экзэмпляры № 2 рукою аўтара верш закасованы, але новай пераапрацоўкі яго няма (гл. ўвагу да разьдзелу II).