Узброеныя песні (1936)/Дружба/Раніца

Раніца
Верш
Аўтар: Ізі Харык
1936 год
Пераклад: Андрэй Александровіч

Іншыя публікацыі гэтага твора: Раніца (Харык/Александровіч).

Прапануем да спампаваньня!

РАНІЦА

З яўрэйскай паэзіі

Раніцай — трактар, як медзь зараніц,
Як золата, трактар — у поўдзень гарыць.
Увечары — трактар сталёвы, як змрок,
Трактар — уночы і голас і зрок…

Ледзь выгляне золак над роснай зямлёй —
На полі ўжо трактар вёў наступ свой,
Не спаў і раз‘юшаны воўк… Заўжды
Крыжуюцца трактара й воўка сляды.

Зялёны воўк, як біты злодзей,
З галодным блескам у вачах
На поле выглянуць выходзе,
Выходзе выглянуць на шлях.

Дрыжыць сырой абдзёртай скурай,
Ў зубах, што косць, трымае злосць…
Стаіць на ўзлессі гнеўны, хмуры,
А ў лесе — гоман, весялосць!

Стаіць адзін… Разбіта зграя…
Куды падацца? Шмат шляхоў…
І вые, вые, завывае,
Выццём распальваючы кроў.

І вые, вые ў адзіноце.
Куды пайсці? Куды? Куды?
А лес, ад сонца, ў пазалоце!
А лес пяе — на ўсе лады!

І гулка трактары ракочаць
На расцвітаючых палях.
А воўк — кульгаючы, скрыгоча,
У вачах ваўка — смяротны жах!..

Ізі Харык