Заранкі (1924)/Усход сонца

Усход сонца
Верш
Аўтар: Янка Журба
1924 год

Прапануем да спампаваньня!

УСХОД СОНЦА.

Во і золак зазьяў,
Бляск ляціць у прастор.
І ачнуўся ад сну —
Ціха шэпчыцца бор.
Як кудзеля туман
Яшчэ вісьне ў палёх,
І ліецца наўкол
Сьвежы пах на лугох.
А на ўсходзе агнём
Пырснуў сонечны сьвет.
Сонцу рада зямля —
Шле усьмешку-прывет.
На лугох зіхаціць
Кволых кветак краса —
У зялёнай траве
Дзіўным бляскам раса.
Прашумеў вецярок
Па кустох лазьняка —
І іскрыцца-гарыць
Залатая рака.
А ўгары — небасхіл
І пяе і зьвініць…
Узьніміся, душа,
Мар чароўных снуй ніць!..