Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/I/Б/Цётка/З раскіданых вершаў/Арлы-брацьця

← Грайка

Арлы-брацьця Верш Аўтар: Цётка 1927 год

Гаданьне →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Арлы-брацьці, дайце скрыдлы…

Прапануем да спампаваньня!

Арлы-брацьця.

Арлы-брацьця, дайце скрыдлы,^[1]
Бо у нізе жыць мне збрыдла,^[2]
Кіньце кожны адно пёрка,
Бо жыць ўнізе стала горка.
Хачу, арлы, ляцець з вамі
Над гарамі, над мурамі,
Крыльлем хмары расьсякаці,
Сьмела ў неба заглядаці,
Жыць ў аблоках над зямлёю,
Скрыдлы раніць у страшным бою,
Кроў з-пад сэрца людзей піці
І ўгару к сабе ўзнасіці.
Арлы-брацьця, дайце скрыдлы,
Бо між людзі^[3] жыць мне збрыдла,
Кіньце кожны адно пёрка,
Бо унізе жыць мне горка.

---

---

1. Пол. — крыльлі.
2. Полён. — дадзела, дакучыла.
3. Польскі канчатак — між людзей, між людзьмі.