Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/III/Б/Алесь Гарун/Матчын дар/Песьня-звон

Песьня-звон
Верш
Аўтар: Алесь Гарун
1927 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Песьня-звон.

Прапануем да спампаваньня!

Песьня-звон.

Гэй, ты, маці, родна мова,
Гэй, ты, звон вялікі, слова,
Звон магучы,
Звон бліскучы,
З срэбра^[1] літы,
З злота^[2] зьбіты,
Загрымі ты,
Загрымі!

Гэй, званар, званар, мой пане,
Бі у звон, як змогі стане,
Без спачынку,
Бяз упынку,
Потам зьліты,
Ім умыты, —
Бі, звані ты,
Бі, звані!

Гэй, гусьляр, пясьняр, мой браце,
Грай, сьпявай у полі, ў хаце,
Дзе гарота,
Дзе галота,
Дзе нясыты,
Дзе няўмыты.
Ім спыні ты,
Жаль спыні!

Струны хай грымяць і рвуцца
3 болю, з гневу. Хай сьмяюцца
Разам з імі,
Ня чужымі,
Голас чысты,
Залацісты
З імі зьлі ты,
З імі зьлі!..