Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/III/Б/Канстанцыя Буйла/Курганная кветка/Кветка Папараці
← Мне сьніўся сон | Кветка Папараці Драматычная паэма Аўтар: Канстанцыя Буйло 1927 год |
Сягоньняшнія і даўнейшыя → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Кветка папараці. |
Кветка Папараці.
Фантастычны абразок у адной дзеі.
АСОБЫ:
Хам — Русалкі.
Хам. Гадзіны ўюцца кругом, (Адступаючы). Чорт ляціць за чартом, (Сьцеражэцца, быццам ад удару). Гразьзю кідаюць ў мяне. Валежнік ліпне да ног, (Адходзіць). Пайду… (Астанаўліваецца). Во’ ведзьмы — за мной! (Слухае). Во’, во’, аж стогне дзесь лом. (Бясьсільна). Не, я ўжо больш не магу! (Аглядаецца). Лягу лепш; ўрыюся ў мох, (Кладзецца і пачынае драмаць). |
1-я Русалка (становячыся над Хамам) У верас прыкрыты, 2-я Русалка. Ачнісь! Гэта кветка 3-я Русалка. Сон мёдам заклеіў, 4-я Русалка. Ты сьпіш, але скора 2-я Русалка. Ня ў пору. 4-я Русалка Другая сьвітае пара. 5-я Русалка. Ты сьпіш, як дзяціна, Бліск зор залаценькі, Усе Русалкі (бяручыся разам за рукі). Раскажма, сястрыцы, 4-я Русалка (выпускае рукі, пасьля Шырока граніцы 1-я Русалка (бярэ 4-ю за руку). Дзе бачыш ты гэта? 4-я Русалка. Там вечнае лета, 2-я Русалка. Чый край той шчасьлівы? 4-я Русалка. Зноў бачу, о, дзівы! Русалкі (да сябе) Аб чым гэта мова? 4-я Русалка. Разьбіты аковы. (Радасна). Свабодна ўзлятае… Русалкі. Хто? 4-я Русалка. Дух! Русалкі. Ды чый? 4-я Русалка. Чалавека! Русалкі. Якога? 4-я Русалка. Ад века Русалкі. Дзе, дзе? — мы ня бачым, 4-я Русалка (выпрастоўваючыся, з сі- Досьць енку, досьць плачу! Русалкі. Ды дзе ён? 4-я Русалка. Зарою Русалкі. Ўладар наш! О, мілы! Хам (пачынаючы варушыцца, бармо- Мяне — да магілы? 4-я Русалка (нагінаючыся над ім і Чаго? Хам (громка). Я жыць, жыць хачу я!.. Русалкі. Сон думкі бунтуе, 4-я Русалка (як вышэй). Кажы, чаго трэба? Хам (бармоча). Крывавае неба!.. 4-я Русалка. Кажы больш! Хам. Хачу я (Абрывае і бармоча). Русалкі. Зморы дзьве бача у сьне… Хам (бармоча). Во’, ведзьмаў шчаняты, Русалкі (паміж сабой). Што, што ён кажа? Хам. Вон, племя уража![5] 4-я Русалка (бярэ кветку з рук 1-й Ўстаў дух твой, ды цела Рэха. Як цемра загіне, Русалкі (усе колам). Глянь, — месяц бялее, (Русалка кідае кветку яму на Глянь, — месяц бялее, (Русалкі разьбягаюцца; голас |
Заслона.