|
Узьляцім, браты,
Лётам сокала
І зірнём на сьвет
Ўсюды вокала.
Ўбачым як жывуць
Людзі вольныя
І ня гнуць сьпіны —
Непакорныя.
Як ўсяго свайго
Ня чураюцца
І братоў сваіх
Ня стыдаюцца;
Як пяюць свае
Песьні родныя,
Не глядзяць ці ўсе
Яны модныя;
Як шануюць там
Мову родную
І даюць усе.
Ім чэсьць годную.
Як кахаюць ўсе.
Свой край родненькі;
За яго кладуць
На‘т галованькі.
Паляцім, зірнём.
На сьвет вокала
І убачым ўсё
Бокам сокала.
Прыляцім адтуль,
Да сваіх братоў
І заглянем мы.
Да усіх кутоў.
Паглядзім ці ў нас
Гэтак робіцца,
Ці ня раз бяда
Праз нас родзіцца.
Навучэмася
Быць адважнымі,
Справядлівымі,
Не прадажнымі;
Знаць цану сабе.
І ня корчыцца,
Хоць на нас паны
Будуць моршчыцца.
Калі мы, браты,
Дагадаемся
І на вольных ўсіх.
Наўглядаемся —
Тады мо‘ й да нас
Прыйдзе шчасьцейка.
Дык зважай ты, мой
Мілы брацейка!
| 
Прапануем да спампаваньня!