Простым мы словам з сьветам гаворым,
Песьні аб цяжкай творым нягодзі,
З думкамі рвёмся к сонцу і зорам.
Рвёмся к свабодзі. Простая нашых прадзедаў слава,
................[1]
Шлі, ідзём далей ў лева, ці ў права—
Простым гасцінцам.
Сьвет там выдумкі хітрые знае—
................[2]
Выдумаць гэта мы ў сваім краі
Неяк мінулі.
Летась нягодна, сёлета горэй
Проста жылося, проста жывецца,
Красьці-ж ня пойдзем, хоць у каморы
Кожны к нам прэцца.
Нас гадавалі віхры і ночкі,
Крыўдай паілі нас ад пялёнкі—
Толькі-ж папросту мы ня йшлі ў прочкі
З роднай старонкі.
Хочэм папросту, каб лепш ручыла
Нашым хацінам, нашым палянам,
Каб стаць раўнёю славай і сілай
Брацям-Славянам.
Проста жывём мы, як доля лучыць,
І крывадушыць не прабавалі…
Просім папросту ........
................[3]
|