Biełaruskija narodnyja pieśni z Sakolskaha pawietu (1930)/Da susiedziaŭ z pad Sakołki
Da susiedziaŭ z pad Sakołki Публіцыстыка Аўтар: Уладзіслаў Казлоўскі 1930 год |
1. Daŭno-ž ja, daŭno ŭ matuli była → |
Da susiedziaŭ z pad Sakołki.
Darahija susiedzi! Nia stydajciesia śpiawać swaje prostyja biełaruskija pieśni, bo jany wyjaŭlajuć Wašuju dušu, Wašyja biedy, niadolu i Wašuju minuŭščynu. Jak kaliś naš piaśniar Maciej Buračok, haworačy pra našu prostuju mowu, kazaŭ: „Nie pakidajcie mowy našaj biełaruskaj, kab nia ŭmiorli“, tak, datyčna pieśniaŭ, možna-b było skazać i siahońnia: nie pakidajcie pieśniaŭ našych biełaruskich, kab nie zaniamieli.
Dyk śpiawajcie swaje rodnyja biełaruskija pieśni! Kali chto mo‘ ŭžo zabyŭsia, dyk waźmi hety śpieŭničak i zaśpiawaj swaju prostuju pieśniu, a prypomniacca tady tabie, darahi susiedzie, twaje dziacinnyja hady, twaja matka, što śpiawała kaliś tabie nad kałyskaj hetyja-ž prostyja piešni, twaja wiakowaja dola, twaje dziady i pradziedy, jakija ŭkładali i śpiawali hetyja pieśni.
Zaśpiawaj, susiedzie, swaju rodnuju sumnaju biełaruskuju melodyju, a ad hetaj melodyi zapłača twaja dobraja, ščyraja duša, škadujučy taho času, kali mo‘ pahardžała pieśniami i zwyčajami swaich baćkoŭ, stydałasia ich siarmiahi, ich zrebnaje saročki i ich prostaj mowy.
Dyk śpiawaj, susiedzie, swaje rodnyja pieśni. Śpiawaj tak, kab pačuli ŭsie, kab pačuli i ŭściešylisia tyja, što hetyja pieśni ŭkładali i śpiawali i ŭžo daŭno adpačywajuć u syroj ziamielcy.
Śpiawaj, a budzie tabie lahčej na sercy i adrodzicca twaja Biełaruskaja duša.
Haspadar z-pad Sakołki.
∗
∗ ∗ |
Padanyja tut pieśni amal usie sabrany ŭ majej rodnaj wioscy Zalesie. Melodyi ich asabista mnie wiedamy, jak žycharu hetaje-ž wioski. Hetyja pieśni raspaŭsiudžany pierawažna pamiž Biełarusami-katalikami; jany dakazywajuć, što Biełarus ci z-pad Miensku, Smalensku, Mahilowa, Wiciebsku, Wilni, Horadni, ci z-pad samaha zachodniaha kutka, jak Sakołka, jość tym-ža samym Biełarusam — tyjasamyja sumnyja jaho pieśni, tajasamaja ščyraja biełaruskaja duša.
Źmiest pieśniaŭ ja padaŭ takoj haworkaj, jakoj jany tut piajucca narodam. Palanizmy ŭ pieśniach pakazywajuć stupień upływaŭ polskaje mowy na Biełarusaŭ-katalikoŭ u Sakolščynie.
Da napisanych mnoju notaŭ pieršaha hołasu daharmanizawaŭ druhi hołas Zalesianski arhanisty Kawaleŭski, za što jamu tut ščyra dziakuju.
Uł. K.