|
Nabožnym sercam usie chryścijanie
Začniom Chrystusa mukaŭ razwažańnie,
Daznaŭ katorych Syn Boha adziny —
Za našy winy.
Ŭ hai aliŭnym, paŭšy na kaleni —
Ajca maliŭ Jon siarod nočnaj cieni.
Judaš całunkam złydniam daŭ u ruki —
Chrysta na muki.
Jak lwy dzikija kinuliś pahancy,
Źwiazali ruki darahomu Zbaŭcy.
Wučni Chrystusa usie paŭciakali,
Jak na sud hnali.
Hadziny pieršaj stajaŭ prad Piłatam;
Bičawać srohim prykazaŭ jon katam.
Jany da słupa Zbaŭcu prywiazali —
I katawali.
Z cierniaŭ karonu kaluču zrabili,
Paśla Chrystusu na skroni ŭzłažyli.
Prad Im z naruhaj na kaleni pali —
Karalom zwali.
Treciaj hadziny zakryčali sroha:
Kryžowaj śmierciaj pamreć chaj Syn
[Boha.
Paśla da Kryža nialudzka prybili —
Woctam paili.
Kanaje Jezus, dušu daje Bohu,
Ściamnieła sonca, świet čuje trywohu,
Ziamla dryžeła, skały zatraščeli —
Boha žaleli.
Z adchłańniaŭ dušy, ščasnych jak anieli,
Uziaŭ z saboju, kab bolš nie ciarpieli.
I cieły źmioršych z mahił paŭstawali —
Ich ahladali.
Nikodem, Jozef u Piłata śmieła
Prosiać dazwołu zabrać Chrysta cieła
Piłat praškodaŭ nijakich nia robie,
Kab schawać ŭ hrobie.
Wučni Chrystusa ŭzialiś da raboty,
Kab Zbaŭcy cieła schawać da suboty.
Jak źniali z Kryža, stała ślaźmi Maci
Rany zmywaci.
A zmyŭšy rany, z sumam aniamiełym
Balzamam źliŭšy, praścirałam biełym,
Jak zwyčaj kaža, Zbaŭcu achilili —
Ŭ hrob pałažyli.
Wierny, narodzie. što Boha baišsia,
Za swaje winy ślazami zalijsia,
Chrystu padziaku pašli i maleńnie —
Za adkupleńnie.
|
Прапануем да спампаваньня!
