Biełarusskaja Chrestomatija (Эпімах-Шыпіла)/Dobryja wieści

2. Hutarka staroha dzieda 3. Dobryja wieści
Верш
Аўтар: Уладзіслаў Сыракомля
Канец чэрвеня 1889 году
Крыніца: Даследаванні і матэрыялы. — 2017. — Т. 3; бач. 222-223, 270
4. Taras
Іншыя публікацыі гэтага твора: Добрыя весьці (Сыракомля). Рукапіс захоўваецца ў БДАМЛіМ, ф. 66, воп. 1, адз. зах. 1256, арк. 9–10.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




3. Dobryja wieści.

Zachodzić sonce pahodniaha leta,
Wieić wiecir z zachodnich niabios.
Zdaroŭ buć, wiecir, z dalokaha świeta!
Dobryja|ž wieści ty da nas prynios?
5 Zdarowyja|ž bućcie! ej, dobryja wieści!
Tam na Zachodzie praliwajuć kroŭ,
Bjucca dla sławy, swabody i cześci,
I robiać wolnych ludziej z mužykoŭ.
Hudziać wiasioła i pieśni i tańcy,
10 U dobrom żniwie na szczaśliwyj hod;
Hodzie|ż wam, hodzie, Caryki-pahańcy!
Taptać z bałotach Chryszczonyj narod.
Hodzie|ž wam, hodzie — u jasnoj karecie,
Hodzie, czynoŭniki, jeździć u dwor.
15 Hodzie wam, hodzie, mužyckija dzieci!
Z chatki astatki brać na pabor.
I panskaja dziecka i chamskaja jucha
Z adnej kwaterki papijajuć miod:
A prysiahnuli na wiek, da abucha
20 Być sabie wolny i roŭny narod.
Mużyk i szlachcic zasiadzić na ławie,
Kab wiaści radu a swajej ziamli;
Jak treba dumać u hramadzkoj sprawie,
Na adno miejsca, jak braty pryszli. —
25 A jak uradzim wajnu na hramadzie,
Baranić dzietki i ziamlu i dom,
Mużyk i szlachcic na konia ussiadzie
Kasić kasoju, rubać taparom! —
Ej zhinieć worach! jak Boh nam pamože
30 Za naszu kryŭdu, za horki nasz żal, —
Zapiajom pieśniu: „Chwalić, Ciabie, Boże!”
Lachczej budzić sercu jak zhinieć Maskal.
Ziemla ty nasza, ziemla ty świataja!
Radzi nam zboże, da sudzi pażać; —
35 Nia pryjdzieć worah z maskoŭskaha kraju
Na magazyn nasze ziernia brać! —
Ruczyć rukoju chudoba u chacie;
Pany mużyckich sloz nie zabiaruć;
Mużyk z panami staić za pan-brata
40 Ruki za ruku, hrudź za hrudź!…
Piarom na karcie, sachoj na niwie,
Adzin druhomu roŭność zaściaroh
Ej! u swabodzie zażywiom szczaśliwa:
My budzim dzietki, a nam baćkoj BOH!


[Spisano tamże i z tegoż samego exemplażyku, co i poprzedni wiersz.]