Hołas dušy (1926)/II/Apawieščańnie Dziewy Maryi

Apawieščańnie Dziewy Maryi
Казаньне
Аўтар: Казімір Сваяк
1926 год

Wialikdzień, abo Ŭskrašeńnie Chrystusa →

Прапануем да спампаваньня!

Apawieščańnie Dziewy Maryi.
(25-ha sakawika).

Apisańnie hetaha zdareńnia padaje Ewanhielija św. Łukaša (1, 26). Habryel archanieł zjawiŭsia Maryi i abwieściŭ Jej radosnuju nawinu, što Boh praznačaje jaje na Maci Chrystusa. U chwilinie, kali Maryja adkazała: „Niachaj staniecca mnie pawodle słowa twajho“, dakanałasia ŭcialeśnieńnie Syna Božaha z pryčyny Ducha św.

1. Siańniašniaha dnia Dziewa Maryja stałasia Matkaju Božaj. Uspomni tuju hutarku światuju miž Maryjaj i aniełam. Čystata i pakora Maryi dastupili takoha honaru. Wialikaja hodnaść Maryi pawinna budzić u sercy main boskuju radaść. Maryja, budučy Matkaju Chrystowaj, jość tak-sama duchowaj matkaju

chryścijan. Jak Matuchna Chrysta-Boha Maryja ŭsio ŭprasić moža, a jak maci maja žadaje sucelnaha

majho ščaścia. Dy bolš: kali chaču, — mahu wieraj silnaj i luboŭju haračaj u sercy swaim Jezusa pačaci, bo (jak kaža św. Ambrožy) „kali pawodle cieła Chrystus z adnej maci, to pawodle wiery stajecca Jon płodam usich wiernych“.

2. Siańnia Chrystus staŭsia bratam našym. Z miłaści dla nas staŭsia nam rodnym, kab my da Jaho stalisia padobnymi. Zyšoŭ na ziamlu, kab mahli my da nieba ŭstupici. Čeść Tabie, o Słowa, što ciełam stalasia ŭ čystym ułońni Maryi! O, kab-ža čymkolečy moh ja Tabie być padziačnym! Być Twaim chaču, o Najmilejšy Bracie, cełaj istotaj swajej i mahčymaściaj. Daj-ža mnie paniać wolu Twaju i nikoli ad serca Twajho nie adłučycca.

3. Siańnia ziamlica na nieba pieramianiłasia. Siańnia wočy światoj Trojcy supačyli na ziamielcy. Łaska nam zaświtała, hnieŭ Božy ŭspakoiŭsia. Radujucca ŭ niebie anieły, ciešacca sprawiadliwyja, nadziejucca hrešniki. Dryžyć i skryhoča piekła i tyja, što Boha nienawidziać. Adnym sud strašny nabližajecca, druhim — čas łaski j miłaserdzia.