Hołas dušy (1926)/Pradmowa

← Słaŭco ad redaktara-wydaŭcy

Pradmowa Публіцыстыка Аўтар: Казімір Сваяк 1926 год

Malitwy ranišnija →

Прапануем да спампаваньня!

Muczaniku za relihijnaje
abjadnańnie Uschodu z Za-
chadam św. Jozafatu, Archi-
biskupuPołackamu,hetu
pracu paświaczaju.

PRADMOWA.

Miły Bracie, Biełarusie! Kali Boh pazwoliù nam dawać cześć Jamu ù rodnaj mowie naszaj, liczyù ja patrebnym złażyć woś hetu kniżycu, kab prysłużycca patrebam duszy twajej. Niachaj nie zastraszyć Ciabie jaje forma prostaja, ani jaje pachiby, kali czasam jakija zakralisia, ale niachaj serca twajo znojdzie u jej myśli dobryja, katorymi ùzniasieszsia ty szczyraj duszoj da Najwyszszaha. Mo’ słowa jakoje budzie wydawacca miensz padchodnym, nia sumuj! Daść Boh, szto jak staniem rodnaj mowaj Jaho chwalici, buduć i słoùcy da taho hładziejszyja, a ciapier dawolimsia tym, szto majem. Piszuczy hetu kniżku, mieù ja na mecie dać strawu lohkuju strudżanaj duszy twajej i pamahczy jej wyskazwacca prad Boham słowam prostym, a poùnym tajnicznaj hłybini. Twaryù ja tut mała: daù toje, szto i sam znajszoù u piśmienstwie wialikich pieśniaroù myśli relihijnaj. Pazwol, o Boża, uzraści zierniatkam hetym na niwie Twajej! X. K. S.