Hołas dušy (1934)/V/Pieśni roznyja/Prad wočy Twaje, Boža

My chočam Boha Prad wočy Twaje, Boža
Песьня

1934 год
Zaŭsiody, moj Boža

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




III. Prad wočy Twaje, Boža…

Prad wočy Twaje, Boža, hrech kła-
dziom swoj siańnia — i z karaj, što
dastaniem, robim paraŭnańnie.

Kali-ž paznajem dobra, što my na-
rabili, — to mała jašče cierpim, bo
bolš zasłužyli.

Ciažejšym sto razoŭ jość naša hra-
šeńnie, — jak dana Taboju za hrech
naš ciarpieńnie.

Karu za hrech swoj dobra my zna-
jem, — adnak-ža kinuć hrašyć jašče
nie žadajem.

Ad kary Twajej, Boža, siańnia my
biaz siły, — adnak-ža nia kidajem hra-
šyć, Boža miły!

Ciarpieńniem duša naša zabita, —
a hrašeńniem adnak-ža nikoli nia syta.

Ad ździeku nam užo ledź-ledź žy-
wiecca — adnak-ža hrech zaŭsiody z
nami astajecca.

Ty doŭha ždžeš zwarotu, my nia
chočam hladzieci, — kali-ž nas kara-
ješ, nia možam ściarpieci.

Pad karaj my hałosim, što błaha
zrabili, — a pa kary zabywajem, ab
čym hałasili.

Kali mieć Twoj nad saboju bačym,
mnoha abiacajem, — jak tolki mieč
schawaješ, słowa nie spaŭniajem.

Kali Ty nas karaješ, prosim źmiła-
wańnia, — jak pierastanieš, iznoŭ pry-
mušajem Ciabie da karańnia.

Pryjmi nas, bolš nia budziem hra-
šyć užo, Boža, — bo kali nie paška-
duješ, sprawiadliwaść Twaja zhubić nas
moža.