Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/36

36. Na X niadzielu pa Siomusie
Урыўкі зь Бібліі

1938 год
Пераклад: Адам Станкевіч

Прапануем да спампаваньня!

NA X NIADZIELU PA SIOMUSIE.

I.

Braty, viedajcie, što kali byli vy pahanami, jak viali vas da niamych bałvanoŭ, vy jšli. Dziela hetaha abjaŭlaju vam, što nichto, havoračy ŭ Duchu Božym, nia kaža prakłonu Jezusu. I nichto nia moža skazać: Pan Jezus, jak tolki ŭ Duchu Śviatym. Praŭda, dary jość roznyja, ale toj sam Duch. I roznaja jość słužba, ale toj-ža Pan. Roznyja dziejańni, ale toj sam Boh, katory i dzieić usio ŭva usich. Kožnamu-ž dajecca abjaŭleńnie Ducha na karyść. Adnamu praz Ducha dajecca mova mudraści, druhomu mova viedy pavodle taho-ž Ducha, inšamu viera ŭ tym-ža Duchu, inšamu dar azdaraŭlańnia ŭ tym-ža Duchu, inšamu rabić cudy, inšamu praroctva, inšamu raspaznavańnie duchaŭ, inšamu roznyja movy, inšamu tłumačeńnie movaŭ. A ŭsio heta robić adzin i toj samy Duch, nadzialajučy kožnaha, jak choča.

(1 Kar. 12, 2—11).

II.

U heny čas skazaŭ Jezus da niekatorych, što ŭvažali siabie spraviadlivymi, a inšymi pahardžali, hetkuju prypovieść: dvoje ludziej uvajšło ŭ śviatyniu pamalicca — adzin faryzej, a druhi mytnik. Faryzej stojačy, tak u sabie maliŭsia: Boža, dziakuju tabie, što ja nie taki, jak inšyja ludzi, — ździrcy, kryŭdzicieli, čužałožcy, jak i hety mytnik. Pašču dva razy ŭ tydzień, daju dziesiacinu ŭsiaho, što maju. A mytnik, stojačy zdaloku, nia śmieŭ i vačej padniać u nieba, ale biŭsia ŭ hrudzi, kažučy: Boža, budź miłaścivy mnie hrešnamu. Kažu vam: hety pajšoŭ damoŭ apraŭdany, a nia heny. Bo kožny, chto siabie vyvyššaje, budzie panižany, a chto siabie panižaje, budzie ŭzvyšany.

(Łuk. 18, 9—14).