Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/46
| ← 45. Na XIX niadzielu pa Siomusie | 46. Na XX niadzielu pa Siomusie Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
47. Na XXI niadzielu pa Siomusie → |
Прапануем да спампаваньня!
NA XX NIADZIELU PA SIOMUSIE.
I.
Braty, uvažajcie, jak aściarožna pastupać majecie: nie jak niamudryja, ale jak mudryja, dobra vykarystvajučy čas, bo dni jość złyja. Dziela hetaha nia budździe nierazumnymi, ale razumiejučymi, jakaja jość vola Božaja. I nia ŭpivajciesia vinom, u jakim raspusta, ale napaŭniajciesia Ducham Śviatym, admaŭlajcie miž saboj psalmy, hymny i duchoŭnyja pieśni, piajučy i ihrajučy Panu ŭ sarcoch vašych, zaŭsiody za ŭsio dziakujučy Bohu i Ajcu ŭ imia Pana našaha Jezusa Chrystusa. Budźcie ŭlehłyja adny adnym u bajaźni Božaj.
(Efez. 5, 15—21).
II.
U heny čas byŭ niejki karaleŭski prydvorny, jakoha ŭ Kafarnaumie chvareŭ syn. Jon, pačuŭšy, što Jezus prybyŭ z Judei ŭ Galileju, pryjšoŭ da jaho i prasiŭ jaho pryjści i azdaravić jaho syna, bo pačynaŭ kanać. I skazaŭ jamu Jezus: kali vy nia bačycie znakaŭ, nia vierycie. Prydvorny jamu adkazvaje: Panie, pryjdzi pakul nie pamre syn moj. Kaža jamu Jezus: idzi, syn tvoj žyvie. Pavieryŭ čalaviek słovam, jakija skazaŭ jamu Jezus, i pajšoŭ. A kali jon išoŭ, spatkali jaho słuhi i aznajmili jamu, kažučy, što syn jaho žyvie. Dyk zapytaŭsia ich ab hadzinie, u jakoj jamu palahčeła. I skazali jamu, što ŭčora ŭ siomaj hadzinie pakinuła jaho haračka. Zrazumieŭ tady backa, što heta taja była hadzina, u jakoj skazaŭ Jezus: syn tvoj žyvie, i ŭvieryŭ sam i ŭvieś dom jahony.
(Jan 4, 46—53).