Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/II/21
← 20. Na pieršy dzień Siomuchi | 21. Na druhi dzień Siomuchi Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
22. Na dzień śv. Trojcy → |
NA DRUHI DZIEŃ SIOMUCHI.
I.
U henyja dni, adčyniŭšy svaje vusny, Piotr skazaŭ: mužy braty, zahadaŭ nam Pan apaviaščać narodu i śviedčyć, što jon ad Boha pastanoŭleny jość sudździoj žyvych i pamioršych. Ab hetym usie praroki śviedčać, što adpuščeńnie hrachoŭ atrymlivajuć praz jaho imia ŭsie, katoryja ŭ jaḥo vierać. Kali Piotr havaryŭ jašče hetyja słovy, Śviaty Duch zyjšoŭ na ŭsich, katoryja słuchali hetaj movy. I ździvilisia viernyja z abrezanych, pryjšoŭšyja z Piatrom, što i na pahanaŭ była vylita łaska Śviatoha Ducha. Bo čuli ich havoračy jazykami i chvalačy Boha. Tady Piotr pramoviŭ: niaŭžo-ž chto moža zabaranić vady, kab nia byli achryščany tyja, što atrymali Śviatoha Ducha, jak i my? I zahadaŭ chryścić ich u imia Pana Jezusa.
(Ap. Dz. 10, 34; 42—48).
II.
U heny čas skazaŭ Jezus Nikademu: tak Boh palubiŭ śviet, što Syna svajho adzinarodnaha daŭ, kab kožny, chto ŭ jaho viera, nie zahinuŭ, ale mieŭ viečnaje žyćcio. Bo nie pasłaŭ Boh svajho Syna na śviet, kab sudziŭ śviet, ale kab śviet praz jaho byŭ zbaŭleny. Chto ŭ jaho viera, nia byvaje asudžany, a chto nia viera, užo jość asudžany, bo nia viera ŭ imia adzinarodnaha Syna Božaha. Sud-ža taki, što śviatło pryjšło na śviet, a ludzi bolš palubili ciemru, čym śviatło, bo byli błahija ich pastupki. Tamu što kožny, chto robić zło, nienavidzić śviatła i nia jdzie da śviatła, kab nia byli zhanieny jaho pastupki, a chto tvora praŭdu, prychodzić da śviatła, kab vyjavilisia pastupki jaho, bo ŭ Bohu jany spoŭnieny.
(Jan 3, 16—21).