Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/II/27
| ← 26. Na dzień Naradžeńnia śv. Jana Chryściciela | 27. Na dzień śviatych Apostałaŭ Piatra i Paŭła Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
28. Na dzień Matki Boskaj Škaplernaj → |
Прапануем да спампаваньня!
NA DZIEŃ ŚVIATYCH APOSTAŁAŬ PIATRA I PAŬŁA.
I.
U heny čas karol Herad paŭstaŭ na niekatorych z Kaścioła, kab ich uciskać. Jakuba-ž, Janavaha brata, zabiŭ miačom. A bačačy, što heta padabałasia žydom, zahadaŭ, kab uziać i Piatra. Byli-ž dni praśniakoŭ. Kali jaho ŭziaŭ, pasadziŭ u vastroh i addaŭ jaho čatyrom stražam pa čatyroch žaŭnieraŭ u kožnaj, kab pilnavali jaho, chočučy pa Vialikadni vydać jaho narodu. Dyk trymali Piatra ŭ vastrozie. A Kaścioł biaspierastanna maliŭsia za jaho da Boha. Kali-ž Herad mieŭ jaho vydać, u tuju noč Piotr spaŭ pamiž dvuch žaŭnieraŭ, źviazany dvuma łancuhami, a vartaŭniki pilnavali vastrohu prad bramaj. I voś źjaviŭsia anioł Pana i jasnaść zaśviaciła ŭ pamiaščeńni, i dakranuŭšysia da boku Piatra, abudziŭ jaho, kažučy: ustavaj chutka! I łancuhi apali z ruk jahonych. Anioł-ža skazaŭ da jaho: apajašysia i abujsia. I zrabiŭ tak. I skazaŭ jamu: nadzień na siabie tvaju vopratku i idzi za mnoj. I vyjšaŭšy išoŭ za im i nia viedaŭ, ci toje, što dziejełasia praz anioła, jość praŭda, ale dumaŭ, što zdań bačyŭ. Kali-ž minuli pieršuju i druhuju stražu, pryjšli da žaleznaj bramy, što viadzie ŭ miesta, i jana sama im adčyniłasia. I vyjšaŭšy prajšli adnu vulicu i zaraz-ža anioł pakinuŭ jaho. A Piotr, apomniŭšysia, skazaŭ: ciapier sapraŭdy viedaju, što Pan pasłaŭ svajho anioła i vyrvaŭ mianie z ruki Herada i z usiaho čakańnia žydoŭskaha narodu.
(Ap. Dz. 12, 1—11).
II.
U heny čas pryjšoŭ Jezus u kraj Cezarei Filipavaj i pytaŭsia svaich vučniaŭ, kažučy: za kaho majuć ludzi Syna Čałaviečaha? Jany-ž skazali: adny za Jana Chryściciela, druhija za Ilju, a inšyja za Jeremija, abo za adnaho z prarokaŭ. Pytaje ich Jezus: a vy, za kaho mianie majecie? Adkazvajučy Symon Piotr havaryŭ: Ty jość Chrystus, Syn Boha žyvoha. A Jezus adkazvajučy moviŭ da jaho: bahasłaŭleny ty, Symonie, syn Janaŭ, bo cieła i kroŭ nie adkryli tabie, ale Ajciec moj, katory jość u niebie. I ja tabie kažu, što ty jość Piotr (skała) i na hetaj skale zbuduju Kaścioł moj i siły piekła nie pieramohuć jaho. I tabie dam klučy vaładarstva niabiesnaha. I štokolečy źviažaš na ziamli, budzie źviazana i ŭ niebie, i štokolečy raźviažaš na ziamli, budzie razviazana i ŭ niebie.
(Mat. 16, 13—19).