Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/II/31
| ← 30. Na dzień śv. Daminika | 31. Na Pieramianieńnie (Spas) Урыўкі зь Бібліі 1938 год Пераклад: Адам Станкевіч |
32. Na dzień Uniebaŭziaćcia Najśv. Panny Maryi (Aspaža) → |
Прапануем да спампаваньня!
NA PIERAMIANIEŃNIE.
(Spas).
I.
Darahija, nie za mudrymi baśniami idučy, abviaścili my vam siłu i prychod Pana našaha Jezusa Chrystusa, ale jak vačavidcy jaho vieličy. Bo jon uziaŭ ad Boha Ajca čeść i chvału, kali ad vializarnaj chvały zyjšoŭ da jaho hetki hołas: heta jość Syn moj luby, u katorym mnie da ŭspadoby, jaho słuchajcie. My čuli hety z nieba pryniesieny hołas, kali byli z im na śviatoj hary. I majem macniejšaje praročaje słova; i vy dobra robicie, hledziačy na jaho, jak na śviečku, što śviecić u ciomnym mieście, pakul nierazadnieje i nia ŭzyjdzie dziańnica ŭ sarcoch vašych.
(2 Piotr 1, 16—19).
II.
U heny čas uziaŭ Jezus Piatra, Jakuba i Jana brata jahonaha i zavioŭ ich adnych na vysokuju haru i pieramianiŭsia pierad imi. I zajaśnieŭ jahony tvar, jak sonca, adzieńnie-ž jaho stałasia biełaje, jak śnieh. I voś źjaviŭsia im Majžeš i Ilja, katoryja havaryli z im. A Piotr, adazvaŭšysia pramoviŭ da Jezusa: Panie, dobra nam tut być: kali chočaš — zrobim try budany: tabie adzin, Majžešu adzin i Ilji adzin. Kali jon jašče havaryŭ, voś vobłak jasny akryŭ ich. I voś hołas adazvaŭsia z vobłaku: heta jość syn moj luby, u katorym mnie da ŭspadoby, jaho słuchajcie. A vučni, pačuŭšy hetaje, upali na tvar svoj i vielmi spałochalisia. I padyjšoŭ Jezus, dakranuŭsia da ich i skazaŭ im: ustańcie i nia bojciesia. Jany-ž, padniaŭšy svaje vočy, nikoha nia ŭbačyli, aproč tolki Jezusa. A jak zychodzili z hary, zahadaŭ im Jezus, kažučy: nikomu nie havarecie, što vidzieli, až pakul Syn čałaviečy nia ŭstanie z umioršych.
(Mat. 17, 1—9).