Pieršaja čytanka (1916)/Čatyry starony świetu
| ← Pieramieny wady | Čatyry starony świetu Апавяданьне Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1916 год |
Biedny woŭk → |
Прапануем да спампаваньня!
Čatyry starony świetu.
Janka sprytny byŭ chłapčuk, ale ješče nie chadziŭ u škołu, dyk dziwiŭsia, jak jaho brat starejšy, katory byŭ užo u školi, moh raspaznać i ŭ lesi, i ŭ poli, dzie jakaja starana świetu.
Chacieŭ i Janka hetak sama raspaznawać starony świetu, ale stydaŭsia spytacca u brata.
Adzin raz u świata brat zawioŭ Janku daloka ŭ pole. Pahoda była charošaja, ciopłaja, i im dobra było siarod zieleni paloŭ i łuhoŭ. Tut Janka nawažyŭsia zapytacca u brata, jak jon raspaznaje starony świetu.
Brat hetak tłumačyŭ Jancy: „Starony świetu paznajucca pa soncu. Kali ty, Janačka, stanieš ciapier da sonca twaram, — bo sonce ciapier akurat u poŭdni, kali my abiedajem doma, to pierad taboj budzie pałudniowaja starana świetu, s-prawa budzie zachad, z-lewa uschod, a z-zadu poŭnač.“
Janka zapamiataŭ heta i wiedaŭ s tej pary, dzie poŭdzień, dzie zachad, dzie ŭschod i dzie poŭnač.