Pieršaja čytanka (1916)/Starec-hadawik
| ← Jak sprečalisia členy čeławiečaho cieła | Starec-hadawik Беларуская народная казка Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1916 год |
Soniečnyje pramieńni → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Старац-гадавік (Ластоўскі). |
Прапануем да спампаваньня!
STAREC-HADAWIK.
Wyjšoŭ u pole starec-hadawik, pačaǔ starec rukawom machać, ptachoŭ na ziamlu wypuskać. U kožnaho ptacha pa čatyry kryły, u kožnym kryle pa siami pior, kožnaje piaro z adnaho boku świetłaje, a z druhoha — ciomnaje, i kožny ptach maje swajo asobnaje imia.
Machnuň starec-hadawik, — i palacieli adzin za adnym try ptachi: pieršaho ptacha zwali śniežeń, druhoha — studzień, trejciaho ptacha — luty. Tchnuło na ziamlu ściužaj i marozam. Pazamierzali reki. Pakryłasia ziemla śnieham. Ludzi kažuć: zima pryjšła.
Machnuŭ starec-hadawik druhi raz, — i palacieli adzin za adnym try nowyje ptachi: pieršaho ptacha zwali marec, druhoha ptacha — krasawik, trejciaho ptacha — maj. Tchnuło na ziamlu ciapłom. Sniahi rastajali, papłyli reki. Lasy, sienažaci i poli pazielanieli. Ludzi kažuć: wiesna pryjšła.
Machnuǔ starec-hadawik trejci raz, — i palacieli adzin za adnym try nowyje ptachi: pieršaho zwali čerwień, druhoha — lipień, trejciaho ptacha — žniwień. Horača stała. Na sienažaciach, u harodach i sadoch usio śpieło i śpieło. Trawu skasili. Pačali žać žyta i pšanicu. Ludzi kazali: leta pryjšło.
Machnuŭ starec-hadawik čaćwiorty raz, i palacieli na ziamlu adzin za adnym try nowyje ptachi: wierasień, kastryčnik, listapad. Tchnuło ściužaj, pačalisia daždžy. Pawiśli tumany, i soniejko skryłosia za chmary. Z dreŭ padali liścia. Ludzi zbirali paśpiešna dabro s pola i harodaŭ i rabili zapasy na ściudzionuju zimu. Ludzi kazali: wosień pryjšła.
Hetak wiečna na ziamli paśla ściudzionaj zimy idzie krasunia-wiesna, za wiasnoj — upalnaje leta, za letam — daždžliwaja wosień, a paśla wosieni — zima.