Pieršaja čytanka (1916)/Z našaj minuŭščyny/Iziasłaŭ

← Pieśnia Horasławy

Iziasłaŭ Навкова-папулярны артыкул Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1916 год

Ŭsiesłaŭ →

Прапануем да спампаваньня!

IZIASŁAŬ.

U Rohniedy byŭ syn ad Waładzimira, pa imi Isiasłaŭ. Raz Waładzimir wielmi zazławaŭsia na žonku swaju Rohniedu i pajšoŭ u kniahininu światlicu z miačom u rukach, kab zabić jaje. Iziasłaŭ zasłaniŭ saboj maci swaju i skazaŭ: „Baćka, ty zabywaješsia, što ja tut!“ Waładzimiru soramna stała, što chacieǔ pralić kroŭ maci pry synu-niedaletku, i jon adkinuŭ mieč.

U 988 hadu Waładzimir i ŭsie Kijeŭcy — i bajary, i prosty narod pryniali chryścijanstwo. Pierad pryniaćciem chryścijanstwa Waładzimir pryjšoŭ da Rohniedy i skazaŭ jej:

— „Ja chaču ažanicca z hreckaj careŭnaj, chryścijankaj. Ty ciapier wolna i možeš uziać u mužy sabie luboha bajaryna.“

Rohnieda adkazała: „Nia hože kniahini być žonkaju prostaho bajaryna: ja chryścijanka daŭno ŭžo i chaču być zaručnicaj kniazia-kniazioŭ Chrysta (znače, stacca mniškaj). Adpuści mianie u baćkaŭskuju maju Biełaruskuju ziamlu.“

Waładzimir adpuściŭ jaje u baćkaŭščynu i Iziasławu addaŭ usiu Bielaruskuju ziamlu. Iziasła doŭha i ščaśliwa kniažyŭ u Biełarusi i pabudawaŭ horad Iziasłaŭ, niedaloka ad Minska (ciapier maleńkaje miastečka i zawuć jaho Zasłaŭja). Pa śmierci Iziasława kniažyŭ na Biełarusi syn jaho, Bratasłaŭ.

---