Pierszy pramień (1929)/17

17. Nie mani!
Байка
Аўтар: Эзоп
1929 год
Арыгінальная назва: Ποιμήν παίζων
Пераклад: Станіслаў Любіч-Маеўскі

Іншыя пераклады гэтага твора: Хлопчык, які крычаў: «Ваўкі!».

Прапануем да спампаваньня!

17. Nie mani!

Paświŭ chłopczyk kala lesu awieczki. Zachaciełasia jamu nastraszyć haspadaroŭ. Chłopczyk zaczaŭ kryczeć: „Waŭki, waŭki!“ Prybiehli haspadary i baczać, szto waŭkoŭ niama. A chłopczyk śmiajecca. Druhi raz i zapraŭdy prybiehli waŭki. Kolki na hety raz chłopczyk nia kryczeŭ, ale nichto nia prybieh ratawać, i waŭki pieraduszyli ŭsie czysta awieczki.

18. Pieśnia pra zajca.

Zajińka, szerańki, dzie ty bywaŭ?
U młynie, u młynie. — Szto ty widaŭ?
Miech muki, miech muki. — Czamu-ż nia ŭziaŭ?
Chacieŭ ja, chacieŭ ja, młynar nia daŭ:
Nabiehli, nabiehli młynarczyki,
Pabili, pabili mnie pałczyki.
Nabiehli, nabiehli padmielszczyki,
Pabili, pabili mnie pleczyki.

19. Wosień.

Wosień ściudonaja, czornaja, chmurnaja
Suniecca cicha, niaczutna szto dzień;
Chwarby naŭkoła pakłała panuryja;
Sonca chawaje za czorny swoj cień.