Pierszy pramień (1929)/92
| ← 91. Asioł i nawuka | 92. Starac Hadawik Беларуская народная казка Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1929 год |
93. Les → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Старац-гадавік (Ластоўскі). |
Прапануем да спампаваньня!
92. Starac Hadawik.
Wyjszaŭ u pole starac Hadawik. Paczaŭ jon rukawom machać, ptuszki na ziamlu wypuszczać.
U kożnaje ptuszki pa czatyry kryły, u kożnym kryle pa siamioch pioraŭ, kożnaje piaro z adnaho boku świetłaje, a z druhoha ciomnaje, i kożnaja ptuszka maje swajo asobnaje jimia.
Machnuŭ starac Hadawik — i palacieli adna za adnej try ptuszki: pierszaju ptuszku zwali śnieżań, druhuju — studzień, treciaju ptuszku — luty.
Tchnuła na ziamlu ściużaj i marozam. Pazamiarzali reki. Pakryłasia ziamla śnieham. Ludzi j każuć: zima pryjszła.
Machnuŭ starac Hadawik druhi raz — i palacieli adna za adnej try nowyja ptuszki: pierszaju ptuszku zwali — sakawik, druhuju — krasawik, trejciaju ptuszku trawień. Tchnuła na ziamlu ciaplinioj. Śniahi rastajali, papłyli reki. Lasy, sienażaci j pali pazielanieli. A ludzi kažuć: wiasna pryjszła!
Machnuŭ starac Hadawik treci raz i palacieli adna za adnej try nowyja ptuszki. Zwalisia jany: czerwień, lipień i żniwień. Horacza stała. Na sienażaciach, u harodach i sadach usio śpieła j śpieła. Trawu skasili. Paczali żać żyta j pszanicu. Ludzi kazali: leta pryjszło.
Machnuŭ starac Hadawik czaćwierty raz, i palacieli na ziamlu adna za adnej try aposznija ptuszki: wierasień, kastrycznik, listapad. Tchnuła ściużaj, paczalisia dażdży. Pawisła jimhła. Soniejka schawałasia za chmary. Z dreŭ padała liścio. Ludzi kazali: wosień pryjszła.
Hetak wieczna na ziamli, paśla ściudzionaje zimy jdzie krasunia wiasna, za wiasnoj — paluczaje leta, za letam — dażdżliwaja wosień, a paśla wosieni iznoŭ — zima.