Raspačaŭsia post wialiki —
Kajsia Ewina siamja;
Chaj pakutnyja uskliki
Ŭčuje wiečny naš Sudździa!
Stanawisia na kaleńni,
Uzdymaj dałoni ŭwyś,
I z hrachoŭ swajo sumleńnie
Ačyščaj, ŭziraj na kryž.
Hlań — ciarniowuju karonu
Chrystus na hałoŭ ŭzłažyŭ
I maliŭsia až da skonu,
Kab z nas kožan wiečna žyŭ.
Jon katoŭskija tartury
Ciarpialiwa pieranios
U ludzkoj swajej natury
Biez uzdychaŭ, złości, śloz;
I apošnija hadziny
Boha horača prasiŭ,
Kab ciažkija našy winy
Miłaserna adpuściŭ.
Spawiadajsia-ž u pakory,
Chryścijanski wierny lud! Jdzi pad kryž u ciažkim hory
I ślaźmi zmywaj swoj błud.
Jezu Chryste, Boža miły,
Ty za nas usich ciarpieŭ!
Udziali nam słabym siły,
Złahadzi Ajcoŭski hnieŭ.
Praz Twaje ciažkija rany
I krywawy ŭ młości pot,
Jezu, Boža naš kachany,
Daj ŭsim hrešnym nawarot.
U krywi swajej hrachi im
Z žalem ščyrym daj abmyć;
A tady my ich prychilim
Bohu wierna tut słužyć.
Kab pa śmierci sa światymi
Wychwalać Ciabie, o Spas,
Moh na wieki razam z imi
I z aniołami ŭsiak z nas.
|