|
Ŭžo pačaŭ tajać śnieh,
U razorach wada
Ŭzmacawała swoj bieh,
Ciakučy da hruda.
Ŭsie kanawy, rawy
Napaŭniaje, jak stoj;
I kareńnia trawy
Pre u rečku z mutoj.
Raźliwajecca staŭ;
Pad mastom dzień i noč
Jdzie, pływie wodny płaŭ,
Bjecca ŭ zastaŭki ŭskoč.
Kala rečki malha
Mokry bierah taŭče.
I z wady jak maha,
Sieć za kij wałače.
Zabliščeła łuska,
Strapianuŭsia ščupak,
Jak chłapcowa ruka
Na ziamlu stresła sak.
U wabieručki ŭziaŭ.
Ŭmach chlapčуna ułoŭ,
Ŭ torbu borzda pakłaŭ
I ławić daj iznoŭ.
Cichi žaŭranka śpieŭ
Hałaśnieje štoraz,
A śnihir zaniamieŭ:
Ŭžo wiasna jdzie da nas.
Spatykaje jaje
Sonca jasnym łučom;
Špak joj świšča, piaje
Ŭ pieramienu z hračom.
Wiesialej wierabiej
Začyrykaŭ pad čar
I warona śmialej
Zakryčała kar, kar!
Kury wyšli na dwor,
Staŭ na ŭzhorku piatuch,
Moŭ swajak Wialihor,
Wiasnawy učuŭšy duch.
Horda hołaŭ uzniaŭ,
Ŭdaryŭ zlohka kryłom,
Na ŭsiu moc zapiajaŭ,
Kukareku! jak hrom.
Byccam oklič padaŭ
Ludziam, świetu ŭsiamu,
Što pabiŭ, zwajawaŭ
Jon lutuju zimu.
Dosi spać, spačywać,
Ustawaj, chlebarob!
Čas sachu hatawać,
Zapraŭlaci zakrop.
Zmiłaserdziŭsia Boh
Nad swaimi dziaćmi —
Ŭčuŭ ciažki ichni ŭzdoch
I žalbu sa ślaźmi.
Sok sałodki z klanoŭ
I płakučych biarez
Ljecca ŭžo da zbanoŭ;
Pij i pomni swoj kres.
|
Прапануем да спампаваньня!
