|
ПЕСЬНЯ
Ах, песьня, песьня!..
Рокат струн,
Ваганьні промняў-іскраў жвавых!
Прад кім, прад кім твой хісткі струг
У снох расквечаных ня плаваў?..
І я ім сьніў…
І я аб ім
У думках патаемных марыў —
Складаў яму адвечны гімн,
Лавіў цымбальных удары.
І зноў сьпяваю…
Зноў пяю
У неабдымным дзённым гудзе,
І думку сьціслую сваю
Укласьці ў сэрцы хачу людзям.
Таму мне хочацца цяпер
Жыцьцю абняць,
Жыцьцё паверыць,
І зноў чаканіць стройны верш
І з вершам зноў
Ісьці наперад.
Іду —
І шлю ўсяму прывет…
Гады мінуць,
Гады адхлынуць,
І будзе мне служыць сонэт,
І трыолеты,
І тэрціны.
А песьню —
Сябра і сястру,
Што ўзяў з душы —
жывой крыніцы,
Я не забуду ў шэпце струн, —
Прыду ёй шчыра пакланіцца.
|
Прапануем да спампаваньня!