Алёша (1927)/Малайцы землякі/Ну, куды гэта варта?

Любім выпіць! Ну, куды гэта варта?
Фэльетон
Аўтар: Анатоль Вольны
1927 год
Ухабы па дарозе

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




НУ, КУДЫ ГЭТА ВАРТА?

Бяда цяпер з сялянствам.

А ўсё гэта „пісьменнасьць“ ды „газэты“ нарабілі…

Начытаецца другі селянін газэт і ўжо „старшыня“ яму „таварыш“, а чуць дзе што ня гэтак — „рэвізію“, крычаць, трэба зрабіць…“

Вось да чаго гэта „пісьменнасьць“ народ даводзіць.

Жылі-ж сабе раней людзі няпісьменнымі…

І жылі…

І павагу да начальства мелі…

А цяпер…

…Ну, куды гэта варта?..

Выпіў некалькі разоў старшыня Сяргеевіцкага сельсавету, а пабуяніў дык адзін раз толькі, а сяляне ўжо і да яго:

— Ты якое на гэта права маеш?

На яго месцы ў кожнага старшыні „заіграла-б“ кроў… Абурыўся і Сяргеевіцкі старшыня.

— Я — кажа — тут улада… Што хачу, тое і раблю…

І ікнула на гэтым месцы „ўлада“…

А сяляне ў раён, а раён старшыню пад суд.

І чаго добрага яшчэ і засудзяць чалавека…

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Вось яно да чаго „пісьменнасьць ды газэты“ давялі народ…

— Старшыні, якія любіце выпіць, ня пускайце газэт у вёску!

Як толькі газэта прыдзе, — вы яе адразу і на цыгарку…

Тады будуць людзі павагу да начальства мець.

А цяпер?

…Ну, куды гэта варта.