|
Да нас у госці май прыходзіць,
А з новым шчасцем кожны год, —
Заводзіць песні ў карагодзе,
А ў карагодзе сам народ.
Жалобай думкі аб мінулым
Замітусіцца ў нас падчас, —
Наскочыць радасць гудам-гулам,
І май нас повен ясных крас.
Гармонік рэжа, бубен б‘е…
Гэй, грай, музыка, ў родны тон
І аб мінулай барацьбе,
І аб здабытках нашых дзён!
*
Да нас у госці май прыходзіць,
Як не прыходзіў у веках, —
Спявае песні аб свабодзе
На полі, ў моры, ў рудніках.
Спявае дзецям калыханкі,
Прыгожыць кветкамі сады,
Вядзе сялянаў і сялянкаў
На шлях шчаслівы, малады.
Бурляць крыніцы, бор шуміць,
Рунее зелена загон.
Як не спяваць тут, як не жыць
У казках-былях нашых дзён!..
*
Да нас у госці май прыходзіць,
Як той старанны гаспадар, —
Глядзіць, як поле наша родзіць,
Ці ўзнялі ўвесь мы свой папар.
І бачыць, як за год звычайны,
Што адлічыў свае ўжо дні,
Была ў нас праца ураджайнай,
Аб чым наш продак і не сніў.
І танк і трактар, і камбайн
Пасведчаць, што гэта не сон.
З лясоў, капальняў і палян
Дабро йдзе к нам — скарб нашых дзён.
*
Да нас у госці май прыходзіць
І аглядае рубяжы,
Дзе пагранічнік наш не зводзіць
Вачэй з варожае мяжы.
І вокам бача май празорным:
Жывём спакойна ля граніц,
Спакойна сеем збожжа зёрны,
Спакойна п‘ем ваду з крыніц.
Зямлі, людзей і родных хат
Нікому не дамо ў палон,
Не апаганіць вораг-кат
Шчаслівых, вольных нашых дзён.
*
Да нас прыходзіць май у госці
бачыць, як той яснавід, —
Стаім скалою на фарпосце,
Заставы нашы, як граніт.
Сталёвая пільнуе варта
Спакой совецкае зямлі,
Байцы не дрэмяць поўны гарту,
На крыллях — нашы патрулі.
Хай-жа руку на нас, як гад,
Падыме вораг-ліхадзей, —
Не вернецца жывым назад, —
Свабодных не скаваць людзей!
*
Да нас прыходзіць май у госці
І ўспамінае ў свята свят
Герояў, што злажылі косці
У бітвах за совецкі лад.
Шумяць пад імі ясакоры,
Шасцяць чырвоныя сцягі,
Унуку дзед свайму гавора,
Хто у магіле спіць такі.
Бы срэбрам выснутую ніць,
Унуку думкі дзед снуе,
Як трэба волю бараніць,
Як уміралі за яе.
*
Прыходзіць май дваццаты ў госці,
А з падарункамі ідзе,
Уцеху буйнай сыпе горсцю
Святочна ўбранай грамадзе.
Ён Канстытуцыю прыносіць —
Веквечны Сталінскі закон —
Для нас, для ўсіх, хто сее, косіць,
Для ўсіх народаў і старон.
Лісты дубовы й каласы
Наш родны аздабляюць герб,
На ім невянутай красы —
І молат і сталёвы серп.
*
Да нас прыходзіць май у госці,
А вые дыверсант, трацкіст,
Рве валасы ў звярынай злосці
Крывёй абрызганы фашыст,
Бушуйце, каты! Нам зараза
Не страшна ваша й ваш разбой…
Смяемся з маем нашым разам
І весялімся грамадой.
Гармонік рэжа, бубен б‘е…
Гэй, грай, музыка, ў родны тон
І аб мінулай барацьбе,
І аб здабытках нашых дзён.
Менск, 24-IV 37 г.
|
Прапануем да спампаваньня!