Гудкі (1930)/Векапомныя паходы

Акцябрыны Векапомныя паходы
Верш
Аўтар: Андрэй Александровіч
1930 год
Першамайская
Іншыя публікацыі гэтага твора: Векапомныя паходы.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ВЕКАПОМНЫЯ ПАХОДЫ

(Шлях поэмы)

…Эх, яблычка,
куды коцішся?
З Балаховічам ідзі,
азалоцішся…

Хай бяз ботаў, бяз шынэлі
у мяцелі-сьцюжы,
дружна біліся, гарэлі
агнявелі здужыць!
Як штыхі ад сонца, стальлю
вочы зырка зьзялі.
Што Кастрычнік горда даў нам,
адстаялі слаўна!

*

…И по винтику, по кирпичику
водрузили мы снова завод…

На разваліны-руіны —
узвод за ўзводам,
выйшла армія краіны
баявым паходам.
Загаілі фабрык раны
працай дружнаю, старанна.
Загулі-былі машыны
песьняй радаснай, нястрымнай.

*

…Мой саколік трактарыст,
а я трактарыстка…

Замест патронаў — зерне.
замест бранявіка,
трактар пераверне
хутар кулака!
За прасторы, за абшары
і на межы дрот —
Армія Чырвоная —
— Аграпаход!

*

Згінце ў тры пагібелі
Пілсудзкія, Цэргібелі…

Бяз працы ў голадзе гінуць
Мільёны рабочых краіны.
На біржах працы
зьлёт, сход.
Выходзіць змагацца,
галодны паход!
На барыкады, засесьці ў акопы
клічуць рабочых Эўропы!

*

…Параход ідзе,
Дожджык крапае.
Будзем рыбу карміць
рымскім папаю…

Труціць, як калісьці,
імкнуцца народ.
Зьбіраюцца выйсьці
ў „крыжовы паход“.
Разам з прадажным
штандарам хрыстовым
крыжам зьляжа —
„Паход крыжовы“!

Мы закон жыцьця зьмянілі!
Ня стрымаць нас! Не асіліць!
Рух — на захад! Мусім там быць!
Узарвем заставы-дамбы!

Хто ня верыў, што ўзараем
поле безгранічна.
Што пачуецца над краем
гул машын фабрычных…

Хто ня верыў, што краіну
з векавых балот і ціны
прывядуць байцы паўстанцы
Ў край электрастанцый?!
............
Чырвонасьцяжныя паходы
год за годам — лавай! —
Новых дзён цьвітуць усходы
бальшавіцкай славай!