Гудкі (1930)/Векапомныя паходы
← Акцябрыны | Векапомныя паходы Верш Аўтар: Андрэй Александровіч 1930 год |
Першамайская → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Векапомныя паходы. |
ВЕКАПОМНЫЯ ПАХОДЫ (Шлях поэмы) …Эх, яблычка, Хай бяз ботаў, бяз шынэлі …И по винтику, по кирпичику На разваліны-руіны — …Мой саколік трактарыст, Замест патронаў — зерне. |
Згінце ў тры пагібелі
Пілсудзкія, Цэргібелі…
Бяз працы ў голадзе гінуць
Мільёны рабочых краіны.
На біржах працы
зьлёт, сход.
Выходзіць змагацца,
галодны паход!
На барыкады, засесьці ў акопы
клічуць рабочых Эўропы!
…Параход ідзе,
Дожджык крапае.
Будзем рыбу карміць
рымскім папаю…
Труціць, як калісьці,
імкнуцца народ.
Зьбіраюцца выйсьці
ў „крыжовы паход“.
Разам з прадажным
штандарам хрыстовым
крыжам зьляжа —
„Паход крыжовы“!
Мы закон жыцьця зьмянілі!
Ня стрымаць нас! Не асіліць!
Рух — на захад! Мусім там быць!
Узарвем заставы-дамбы!
Хто ня верыў, што ўзараем
поле безгранічна.
Што пачуецца над краем
гул машын фабрычных…
Хто ня верыў, што краіну
з векавых балот і ціны
прывядуць байцы паўстанцы
Ў край электрастанцый?!
............
Чырвонfсьцяжныя паходы
год за годам — лавай! —
Новых дзён цьвітуць усходы
бальшавіцкай славай!