Wyjdu, wyjdu Na mohiłkach
Верш
Аўтар: Янка Купала
1910 год
Siročaja dola
Іншыя публікацыі гэтага твора: На могілках (Купала).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Na mòhiłkach.

Staju na mòhilkach i dumu
Ŭ ślaźliwym sercy kałyšu,
Haniu ad żyćciowaha šumu
Ŭ zahrobny kraj swaju dušu.

Biahuć pryhasšyje zrenicy
Pa naspach, plitach i kryżoch;
Na ŭsich znać smutak biez hranicy,
Na ŭsich let mnohich paros moch.

Leżać zarytyje tut kości
Wajak harotnych za żyćcio,
Syjšli ŭ ziamlu na wiečny hości,
Syjšli pad dziornaŭ pakryćcio.

Ech! bjecca, bjecca chtoś niemała
Harotna ŭ ščaści, to ŭ biadzie;
Skasiła śmierć — i ŭsio prapało…
Dzie hore, dola, dumy dzie?

Usio ŭ chałodnaj śpić mahile
Snom wiečnym, nieprabudnym snom.
O śmierć! chto dzie ciabie asiliŭ?
Nia jšoŭ, nia zloh pad kurhanom?

Iduć usie, i ja za ŭsimi
Syjdu z nudoj, biadoj swajej.
Tak ciażka żyć pamiż żywymi!
Ŭ mahile budzie mo lahčej.