|
Ярка на камінку
Смольны корч палае.
Бацька на калодцы
Лапці выплятае.
Латае халацік
На услоне матка:
Ў школку заўтра пойдзе
Іх сынок Ігнатка!
Сын васьмігадовы
Корчык падкладае,
З бацькавай работы
Вочак ня спускае.
Сьветлая галоўка
Мысьлямі занята,
Многа ўсякіх думак
У вачох Ігната!
— Ну, Ігнат, глядзі, брат,
Ня дурэй, вучыся.
Годзі жыць бяз дзела —
За буквар вазьміся!
Будзь старанным, сынку, —
Станеш чалавекам,
Будзеш ты чытаць нам,
Цемнікам, няўмекам,
Што у кнігах пішуць,
Што мы ў сьвеце значым,
Бо мы самі цёмны,
Сьвету мы ня бачым.
Слухай, што настаўнік
Гаварыць там будзе
Пра навуку, кнігі
І аб цёмным людзе.
А старанны будзеш,
Да навукі здатны, —
Я прадам кароўку
І кажух астатні, —
Далей йдзі ў навуку,
Толькі, брат, вучыся.
Дык глядзі-ж, сыночак,
Шчыранька вазьміся!
На гульню пустую
Плюнь, махні рукою,
Каб і я і маці
Цешылісь табою. —
На казаньне бацькі
Адказаў Ігнатка:
„Буду я вучыцца,
Як ты кажаш, татка!“
А як спаць улёгся,
Думкі мімаволі
Гаманілі ў сьненьні
Хлопчыку аб школе.
1909 г.
| 
Прапануем да спампаваньня!