Збор твораў (Купала, 1925—1932)/I/Гусьляр/Памяці Т. Шаўчэнкі

← Профэсару Б. Эпімах-Шыпіле

Памяці Т. Шаўчэнкі Верш Аўтар: Янка Купала 1925 год

Замковая гара →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Памяці Т. Шаўчэнкі.

Прапануем да спампаваньня!

ПАМЯЦІ Т. ШАЎЧЭНКІ

(27 лютага 1909 г.)

Сягоньня на Ўкраіне вялікае сьвята:
Ў дзень гэты радзіўся тварэц „Кабзара“.
На ўсіх і павага, і стройныя шаты,
І песьні ня моўкнуць свайго песьняра.

Праслаўнаму бацьку ўкраінскай прасьветы
Паклон б‘е разбуджана ўся старана,
Дняпровыя воды талкуюць аб гэтым,
І думае думу стэпоў цішына.

Пясьняр-кабзарысты нікім не забыты,
Як жыў дзеля песьні, так з песьняй ня ўмёр:
Здабыў сабе славу ня з мармурнай пліты,
А з слоў, што ня крыша ні век, ні тапор.
.............^[1]
Бываюць упадкі, — люд стогне балесьне;
Пясьняр паявіўся, і ўцехі зьвіняць;
Пясьняр умірае… а песьня?.. а песьня?..
Эх! каменю толькі ня дана паняць.

Жыве гэта песьня, як віхар клакоча
Над лесам магілішч, над цьмою бяжыць,
Зрывае запоры і брамы ламоча,
І крыўда нямее, і змога дрыжыць.

Калісь воклік песьні і сьвет нам адмене,
Адслоне другія пуціны жыцьця,
Шчасьлівасьці яснай узойдуць праменьні,
Аквеціцца доляю лепшай зямля.

Дык дай-жа чэсьць песьні на Ўкрайне! за Ўкрайнай
Той кожны, хто праўды ня здрадзіў жывой;
І ўспомніце „бацьку“, што пеў нязвычайна,
Што славе ўкраінскай служыў ўсёй душой.

О, слаўны ўкраінча, сын верны народу!
Ты роднага слова ў сябе ня глушыў,
Цярпеў і вучыў, як цярпець у нягодах,
Аж люд твой паняў, чаго ты яго ўчыў.

На поўдзень, на поўнач, на ўсход, захад сонца,
На кобзах людзкіх душ твой грае „Кабзар“,
У хатцы, ў палацы, ў цямніцы, ў карчомцы
Калоціш ты сэрцы, як звонам званар.

І к нам тваё слоўца ня раз далятала;
Мы слухалі ўцешна, што бае сусед.
Цяпер-жа нясём ліст к вянку тваёй хвалы,
Прымі, брат, і наш беларускі прывет!

---

---

1. У першым выданьні ў гэтым месцы выкінута выдаўцом дзеля цэнзурных варункаў дзьве чатырох-радковыя звароткі. За адсутнасьцю рукапісу, гэтая пробель застаецца і ў цяперашнім выданьні. Я. К.