Спадчына (1922)/II/З думак жабрака

← У хорамах

З думак жабрака Верш Аўтар: Янка Купала 1922 год

Ідзе вясна →

Іншыя публікацыі гэтага твора: З думак жабрака.

Прапануем да спампаваньня!

З ДУМАК ЖАБРАКА.

Я чалавечак жабрачай натуры—
Жыць ня судзілі іначай багі.
З выгляду важан я: косьці ды скура,
Не далічуся рукі і нагі.

Важна іду ад парога к парогу,
Спора акрайцаў у зрэбным мяху;
На чалавечую добру ўспамогу
Мушу я меці надзеі крыху.

У дабрадзеяў, або ў дабрадзеек
Грошы ня сьмею шмат вельмі прасіць.
Дайце мне толечы колькі капеек,
Каб мог сабе я вяроўку купіць.

Рэшту прыладаў сабе сам дастану—
Ў лесе асіну, ці дзе які слуп…
Ціж не пацеха пані і пану
Бачыць, як нейкі ўскалышацца труп?!.

Глянеш, і воку аж робіцца міла!
Жыў вось людзіна і шчасьця дарос.
Братняе сэрцайка штось ды зрабіла,
Хоць і ня так мо’ як баіў Хрыстос.

9/XI—18 г.