Праўду з няпраўдай,
Цноту з гарэзіяй
Вымяшай спрытам—
Будзе паэзія.
Лета, ноч, месяц,
Клёнік, чарэсьня,
Хлопец, дзяўчына,—
Вось вам і песьня.
Шэпты, прысяга,
Вечная згода,
Вечная любасьць,—
Вось вам і ода.
Пуня, дзяўчына,
Сена-прынада,
Хлопец пад пуняй,—
Вось сарэнада.
Пуня падперта…
Голас: сусед я!
Бацька з дубінай,—
Вось вам камэд’я.
Зімка. Зьнік хлопец,
Дзеўка ўжо «мамай»,
Сьлёзы… Палонка.
Вось вам і драма.
Сьвет людзі-шэльмы
Крадуць, лгуць шчыра,
Чэсны паэта,—
Вось вам сатыра.
Двор, хорам папскі;
Рада-парада,—
Добрасьць, пачцівасьць,—
Вось вам бальляда.
Сьвіньні, падпасьвіч,
Лапаць, парцянка,
Непагадзь, золка,—
Вось і сялянка.
Добры пан, пані;
Корміць іх ласка
Бедных, галодных,—
Вось вам і казка.
Пан, хам і поле,
Праца, нястатак…
Тры аплявухі,—
Вось і канчатак.
|