Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/IV/В/Цішка Гартны/Песьні/Сон

Сон
Верш
Аўтар: Цішка Гартны
1927 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Сон (Гартны).

Прапануем да спампаваньня!

Сон.

Пад небам высокiм, над полем шырокім
Ночы я сьніў, што лятаў
І пiльным паглядам зырклiвага вока
Наўкола сябе аглядаў.

Чароўнай здавалася мне ў спачываньні
Зямля ўся, убрана ў цьвяты,
Ні гора, ні мукі ня знаючы званьня,
Спакой адзін знаўшы сьвяты.

І думкай абхвачаны^[1] сьвежай, кіпучай,
Зямлi я свабоднай гукнуў:
Зямля ты чароўна, вялiка, магуча
Дух шчасьця цябе апрануў!

І дзіўнаю вабіш к сабе красатою^[2]
Ты вольную пташку — мяне;
Цяпер будзе лепей ужо жыцi з табою,
Як ў вольнай лунаць вышыне!..