Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/IV/В/Цішка Гартны/Урачыстасьць/Мая Стыхія…

← Яна ідзе

Мая Стыхія… Верш Аўтар: Цішка Гартны 1927 год

Будаваньне →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Мая стыхія.

Прапануем да спампаваньня!

Мая Стыхія…

Ў буры, ў навальніцы,
Ў громе, у бліскавіцы,
У сіберным гуле
Ветранае сілы,

Ў хваляваньні мора,
Ў калыханьні бора
Многае мне міла,
Многае мне блізка.

Ўсё вакол трасецца,
Ўсё кудысь нясецца,
Ломіць і зьнішчае
Вокала прашкоды.
І няма ні званьня
Сілам тым стрыманьня,
Як яны гуляюць,
Як яны бушуюць…

Хочацца пусьціцца
З імі мне й пазбыцца,
Што я чую, бачу,
Ведаю і знаю.
І ламаць паломам
З ветрам, з бурай, з громам
Ўсю бяду людзкую,
Што ў жыцьці пануе
З краю і да краю…

---