Вікікрыніцы:Проза сёння/верасень
| студзень | люты | сакавік | красавік | травень | чэрвень | |||||
| ліпень | жнівень | верасень | кастрычнік | лістапад | снежань |
1 верасьня
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
.jpg)
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
2 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
3 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
4 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
5 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
6 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
7 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
8 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
9 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
«Asieńnije listy» — Ciotka.
Siadzieli na pryźbie, kłanili k sabie hałowy, jak dźwie wysachšyje makaŭki pad silnym wietram, i wiali haraču hutarku.
Dziakuj, Symonka, dziakuj, što adwiedaŭ ty mianie chacia pierad śmierciaj. Rad, wielmi rad, skrypieŭ suchim hołasam Ściepan. Hladżu na ciebie i nia wieru swaim wačam, ci heta ty, ci nia ty?.
— Mo’ i nie ja, — śmiejausia Symon: pastukaj! tolki pawoli, bo ja ciapier šklanny — hy-hy!
10 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Мабыць, на ўсёй вялікай працягласці граніцы, якая аддзяляла ўладанні французаў ад тэрыторыі англійскіх калоній Паўночнай Амерыкі, не знойдзецца больш красамоўных помнікаў бязлітасных і лютых войнаў 1755 — 1763 гадоў, чым у вобласці, што ляжыць пры вытоках Гудзона і каля суседніх з імі азёр.
Гэтая мясцовасць давала такія магчымасці для перамяшчэння войск, з якімі нельга было не лічыцца. Прадаўгаватая водная заслона Шамплена цягнулася ад Канады і глыбока ўразалася ў калонію Н’ю-Йорк; дзякуючы гэтаму возера Шамплен з’яўлялася самым зручным шляхам зносін, па якому французы маглі праплысці да палавіны адлегласці, што аддзяляла іх ад непрыяцеля.
Паблізу паўднёвага краю возера Шамплен з ім зліваюцца хрустальна-ясныя воды возера Гарыкан — «Святога возера».
11 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Мабыць, на ўсёй вялікай працягласці граніцы, якая аддзяляла ўладанні французаў ад тэрыторыі англійскіх калоній Паўночнай Амерыкі, не знойдзецца больш красамоўных помнікаў бязлітасных і лютых войнаў 1755 — 1763 гадоў, чым у вобласці, што ляжыць пры вытоках Гудзона і каля суседніх з імі азёр.
Гэтая мясцовасць давала такія магчымасці для перамяшчэння войск, з якімі нельга было не лічыцца. Прадаўгаватая водная заслона Шамплена цягнулася ад Канады і глыбока ўразалася ў калонію Н’ю-Йорк; дзякуючы гэтаму возера Шамплен з’яўлялася самым зручным шляхам зносін, па якому французы маглі праплысці да палавіны адлегласці, што аддзяляла іх ад непрыяцеля.
Паблізу паўднёвага краю возера Шамплен з ім зліваюцца хрустальна-ясныя воды возера Гарыкан — «Святога возера».
12 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Мабыць, на ўсёй вялікай працягласці граніцы, якая аддзяляла ўладанні французаў ад тэрыторыі англійскіх калоній Паўночнай Амерыкі, не знойдзецца больш красамоўных помнікаў бязлітасных і лютых войнаў 1755 — 1763 гадоў, чым у вобласці, што ляжыць пры вытоках Гудзона і каля суседніх з імі азёр.
Гэтая мясцовасць давала такія магчымасці для перамяшчэння войск, з якімі нельга было не лічыцца. Прадаўгаватая водная заслона Шамплена цягнулася ад Канады і глыбока ўразалася ў калонію Н’ю-Йорк; дзякуючы гэтаму возера Шамплен з’яўлялася самым зручным шляхам зносін, па якому французы маглі праплысці да палавіны адлегласці, што аддзяляла іх ад непрыяцеля.
Паблізу паўднёвага краю возера Шамплен з ім зліваюцца хрустальна-ясныя воды возера Гарыкан — «Святога возера».
13 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Мабыць, на ўсёй вялікай працягласці граніцы, якая аддзяляла ўладанні французаў ад тэрыторыі англійскіх калоній Паўночнай Амерыкі, не знойдзецца больш красамоўных помнікаў бязлітасных і лютых войнаў 1755 — 1763 гадоў, чым у вобласці, што ляжыць пры вытоках Гудзона і каля суседніх з імі азёр.
Гэтая мясцовасць давала такія магчымасці для перамяшчэння войск, з якімі нельга было не лічыцца. Прадаўгаватая водная заслона Шамплена цягнулася ад Канады і глыбока ўразалася ў калонію Н’ю-Йорк; дзякуючы гэтаму возера Шамплен з’яўлялася самым зручным шляхам зносін, па якому французы маглі праплысці да палавіны адлегласці, што аддзяляла іх ад непрыяцеля.
Паблізу паўднёвага краю возера Шамплен з ім зліваюцца хрустальна-ясныя воды возера Гарыкан — «Святога возера».
14 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Мабыць, на ўсёй вялікай працягласці граніцы, якая аддзяляла ўладанні французаў ад тэрыторыі англійскіх калоній Паўночнай Амерыкі, не знойдзецца больш красамоўных помнікаў бязлітасных і лютых войнаў 1755 — 1763 гадоў, чым у вобласці, што ляжыць пры вытоках Гудзона і каля суседніх з імі азёр.
Гэтая мясцовасць давала такія магчымасці для перамяшчэння войск, з якімі нельга было не лічыцца. Прадаўгаватая водная заслона Шамплена цягнулася ад Канады і глыбока ўразалася ў калонію Н’ю-Йорк; дзякуючы гэтаму возера Шамплен з’яўлялася самым зручным шляхам зносін, па якому французы маглі праплысці да палавіны адлегласці, што аддзяляла іх ад непрыяцеля.
Паблізу паўднёвага краю возера Шамплен з ім зліваюцца хрустальна-ясныя воды возера Гарыкан — «Святога возера».
15 верасьня
Прапануем да спампаваньня!
Мабыць, на ўсёй вялікай працягласці граніцы, якая аддзяляла ўладанні французаў ад тэрыторыі англійскіх калоній Паўночнай Амерыкі, не знойдзецца больш красамоўных помнікаў бязлітасных і лютых войнаў 1755 — 1763 гадоў, чым у вобласці, што ляжыць пры вытоках Гудзона і каля суседніх з імі азёр.
Гэтая мясцовасць давала такія магчымасці для перамяшчэння войск, з якімі нельга было не лічыцца. Прадаўгаватая водная заслона Шамплена цягнулася ад Канады і глыбока ўразалася ў калонію Н’ю-Йорк; дзякуючы гэтаму возера Шамплен з’яўлялася самым зручным шляхам зносін, па якому французы маглі праплысці да палавіны адлегласці, што аддзяляла іх ад непрыяцеля.
Паблізу паўднёвага краю возера Шамплен з ім зліваюцца хрустальна-ясныя воды возера Гарыкан — «Святога возера».
16 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Мабыць, на ўсёй вялікай працягласці граніцы, якая аддзяляла ўладанні французаў ад тэрыторыі англійскіх калоній Паўночнай Амерыкі, не знойдзецца больш красамоўных помнікаў бязлітасных і лютых войнаў 1755 — 1763 гадоў, чым у вобласці, што ляжыць пры вытоках Гудзона і каля суседніх з імі азёр.
Гэтая мясцовасць давала такія магчымасці для перамяшчэння войск, з якімі нельга было не лічыцца. Прадаўгаватая водная заслона Шамплена цягнулася ад Канады і глыбока ўразалася ў калонію Н’ю-Йорк; дзякуючы гэтаму возера Шамплен з’яўлялася самым зручным шляхам зносін, па якому французы маглі праплысці да палавіны адлегласці, што аддзяляла іх ад непрыяцеля.
Паблізу паўднёвага краю возера Шамплен з ім зліваюцца хрустальна-ясныя воды возера Гарыкан — «Святога возера».
17 верасьня
Прапануем да спампаваньня!
— Яны, — маці з дачкою, — жылі у самым канцы мястэчка, каля крынічкі абросшае вербачкамі.
Хатка іх была гнілая, абдзёртая, с трымя маленькімі ваконцамі, зацягнутымі ад вуліцы заместа шкла лучынкамі.
Усярэдзіне хаткі было цёмна, мокра і атдавало чым-то гнілым…
Маці была старая, бяззубая, варчалівая; дачка — маладая, добрая і пекная, як сьвежая кветачка.
У мястэчку не было заработкоў і яны сядзелі бяз хлеба, галодные… Ад голаду не далёка і да грэху…
18 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
— Яны, — маці з дачкою, — жылі у самым канцы мястэчка, каля крынічкі абросшае вербачкамі.
Хатка іх была гнілая, абдзёртая, с трымя маленькімі ваконцамі, зацягнутымі ад вуліцы заместа шкла лучынкамі.
Усярэдзіне хаткі было цёмна, мокра і атдавало чым-то гнілым…
Маці была старая, бяззубая, варчалівая; дачка — маладая, добрая і пекная, як сьвежая кветачка.
У мястэчку не было заработкоў і яны сядзелі бяз хлеба, галодные… Ад голаду не далёка і да грэху…
19 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
— Яны, — маці з дачкою, — жылі у самым канцы мястэчка, каля крынічкі абросшае вербачкамі.
Хатка іх была гнілая, абдзёртая, с трымя маленькімі ваконцамі, зацягнутымі ад вуліцы заместа шкла лучынкамі.
Усярэдзіне хаткі было цёмна, мокра і атдавало чым-то гнілым…
Маці была старая, бяззубая, варчалівая; дачка — маладая, добрая і пекная, як сьвежая кветачка.
У мястэчку не было заработкоў і яны сядзелі бяз хлеба, галодные… Ад голаду не далёка і да грэху…
20 верасьня
Прапануем да спампаваньня!
Эх, браточкі, кепска стала жыць на сьвеце, калі ўжо за курыцу сусед суседу анэгдысь калом галаву пашчэпаў, ды пасьля за гэтую самую курыцу (ведама, спусьціўшы адзін другому юху) будуць цягацца па сьледавацелёх, ды па судох. А што за шкоду зрабіла курыца? От, вырвала на гародзе бурачкоў на пядзі тры. А ім, гэтым задзіракам, колькі гэта курыца будзе каштаваць? Цэлаго патцёлка, калі ня больш! Німа цяпер памеж маладых дабра.
А вось паслухайце вы, якіе ў нас даўней былі суды. Нябошчык Янка (вечны пакой яго душы), „махляром“ што звалі, забраў са свайго аўса двох быкоў Рыгора Канцавога; праўда, аўса зьесьці — мала зьелі, але шмат стратавалі; дома пагадзіцца — не пагадзіліся, напісаў пахтар прашэньне і пайшло ў суд.
21 верасьня
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
22 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
23 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
24 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
25 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
26 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
27 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
28 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Для чалавека, які шукае адзіноцтва, цяжка знайсьці лепшае месца, чым Лімн.
Гэта іменна і пабудзіла мяне абраць яго сваім месцазнаходжаньнем. У той час я надумаўся напісаць драму і шукаў адзіноцтва. Я наняў невялічкі домік і падпісаў контракт на тры гады.
Акно, каля якога я працаваў, выходзіла на ўзмор’е, прычым самае мора было схавана ад мяне за нявысокім скалістым хрыбтом, які цягнуўся на захад і злучаўся з Гэстынгскімі ўзгоркамі. З гэтага акна я і ўбачыў упяршыню Кавора.
29 верасьня
Прапануем да спампаваньня!
.jpg)
Цудоўная вясна была тры гады таму назад. Першы раз дачакалася цэнтральная Беларусь, што з яе абшараў зьляцелі ланцугі маскоўскага панаваньня і, хоць трапіла яна адразу-ж у новыя путы, ды былі гэта путы толькі на целе яе… Дух-жа застаўся вольны. І пасьля вякоў заняпаду начала ўваскрасаць Беларусь. А ў месяц па выйсцю з Менску апошняга маскоўскага салдата пачуўся Беларускі Народ ужо гэтак моцным, што парваў апошнія путы сваёй даўнейшай дзяржаўнай залежнасьці. У скромнай залі, дзе зьбіралася Рада Рэспублікі, празьвінелі тады прарочые словы: адгэтуль Беларуская Народная Рэспубліка абвяшчаецца незалежнай і вольнай дзяржаваю. Празьвінела і даляцела да масаў народных і грымотамі веснавога адраджэньня пракацілася праз усю Беларусь…
Незалежнай і вольнай… А ці знаем мы веліч гэных двох слоў, ці бачым іх хараство, ці ведаем цану, якую яшчэ трэба заплаціць за іх? О, шмат хто яшчэ гэтага ня ведае і ня бачыць!
30 верасьня (!)
Прапануем да спампаваньня!
Цудоўная вясна была тры гады таму назад. Першы раз дачакалася цэнтральная Беларусь, што з яе абшараў зьляцелі ланцугі маскоўскага панаваньня і, хоць трапіла яна адразу-ж у новыя путы, ды былі гэта путы толькі на целе яе… Дух-жа застаўся вольны. І пасьля вякоў заняпаду начала ўваскрасаць Беларусь. А ў месяц па выйсцю з Менску апошняга маскоўскага салдата пачуўся Беларускі Народ ужо гэтак моцным, што парваў апошнія путы сваёй даўнейшай дзяржаўнай залежнасьці. У скромнай залі, дзе зьбіралася Рада Рэспублікі, празьвінелі тады прарочые словы: адгэтуль Беларуская Народная Рэспубліка абвяшчаецца незалежнай і вольнай дзяржаваю. Празьвінела і даляцела да масаў народных і грымотамі веснавога адраджэньня пракацілася праз усю Беларусь…
Незалежнай і вольнай… А ці знаем мы веліч гэных двох слоў, ці бачым іх хараство, ці ведаем цану, якую яшчэ трэба заплаціць за іх? О, шмат хто яшчэ гэтага ня ведае і ня бачыць!